Punktowa ocena atrakcyjności sektora

Punktowa ocena atrakcyjności sektora może służyć jako dodatkowe narzędzie przy użyciu Pięciu Sił Portera. Umożliwia ona precyzyjną analizę ilościową i polega na zastosowaniu kryteriów oraz (opcjonalnie) wag przy ocenie różnych sektorów.

Pięć sił Portera jest to analiza jakościowa i raczej trudno używać jej do porównań poszczególnych sektorów. Do tego celu lepiej nadaje się metoda oceny punktowej. Autorki książki polecają stosowanie tej metody jako drugi etap analizy sektora. Metoda ta odznacza się większą precyzją niż w przypadku Portera, ale z drugiej strony jest mniej szczegółowa.

Punktowa ocena atrakcyjności sektora polega na skonstruowaniu listy kryteriów, na podstawie których można oceniać atrakcyjność różnych sektorów. Poszczególne kryteria (czynniki) mają różne znaczenie dla oceny sektora, więc wprowadza się oceny ważone. Dla porównywania poszczególnych branż należy stosować zestaw tych samych kryteriów z tymi samymi wagami, bo w przeciwnym wypadku wyniki nie byłyby porównywalne.

Punktowa ocena atrakcyjności zaproponowana przez autorki. Składa się z 15 kryteriów, którym nadano różne wagi. Maksymalna liczba punktów wynosi 150. Po zsumowaniu punktów przypisanych dla danego sektora można ułożyć listę sektorów od najbardziej do najmniej atrakcyjnych. Poniżej przedstawiam przykładowy obrazek (kliknij, aby powiększyć) a w załączniku macie format excela: 

ocena-punktowa-atrakcyjnosci-sektora.xls

Na stronie 124 znajduje się z kolei uproszczona wersja punktowej oceny sektora, która pomija różnicowanie ważności kryteriów, czyli przypisywanie im różnych wag. Wartość sektora można odczytać przez zsumowanie punktacji z tablicy poniżej (kliknij, aby powiększyć), plus załącznik:

ocena-puntkowa-sektora-bez-wag.xls

Na podstawie:
„Analiza strategiczna przedsiębiorstwa”; Grażyna Gierszewska, Maria Romanowska; PWE Warszawa 2003; str. 122-126