Metoda konsolidacji pełnej

Metoda konsolidacji pełnej jest jedną z trzech metod konsolidacji sprawozdań finansowych. Polega ona na zsumowaniu w pełnej wartości danych pozycji ze sprawozdania. Zarówno jednostki dominującej jak i jednostek zależnych oraz na zastosowaniu wyłączeń i korekt. Celem takiego zabiegu jest ukazanie sprawozdania w taki sposób, jakby była to jedna jednostka. Jednostka dominująca, mająca siedzibę na terytorium Polski, sporządza roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej. Obejmujące jednostkę dominującą i jednostki od niej zależne wszystkich szczebli, bez względu na to w jakim kraju znajduje się ich siedziba. Sprawozdanie zestawione jest w taki sposób, jakby to była jedna jednostka.

Metoda konsolidacji pełnej- definicja:

Metodą konsolidacji pełnej konsoliduje się dane jednostki zależnej. Metoda ta polega na sumowaniu, w pełnej wartości poszczególnych pozycji sprawozdań finansowych jednostki dominującej. Jednostek zależnych oraz dodatkowo na dokonaniu wyłączeń oraz innych korekt, opisanych poniżej.

Metoda konsolidacji pełnej- wyłączenia:

Wyłączeniu podlega wyrażona w cenie nabycia wartość udziałów posiadanych przez jednostkę dominującą i inne jednostki objęte konsolidacją w jednostkach zależnych, która odpowiada udziałowi jednostki dominującej i innych jednostek grupy kapitałowej objętych konsolidacją w jednostkach zależnych, na dzień rozpoczęcia sprawowania nad nimi kontroli.

Jeżeli wartość posiadanych udziałów i odpowiadająca im część aktywów netto jednostek zależnych, wycenionych według ich wartości godziwych, różnią się, to:

–nadwyżkę wartości udziałów nad odpowiadającą im częścią aktywów netto wycenionych według ich wartości godziwych (wartość firmy,ang: goodwill) wykazuje się w aktywach skonsolidowanego bilansu w odrębnej pozycji aktywów jako „Wartość firmy jednostek podporządkowanych„,

-z kolei nadwyżkę odpowiedniej części aktywów netto wycenionych według ich wartości godziwych nad wartością udziałów (ujemną wartość firmy, ang: badwill), wykazuje się w pasywach skonsolidowanego bilansu w odrębnej pozycji jako „Ujemna wartość firmy jednostek podporządkowanych„.

W przypadku zmian procentowego udziału jednostki dominującej lub grupy kapitałowej w aktywach netto jednostki zależnej w wyniku wydania (emisji) udziałów, powstałą z tego tytułu różnicę (wartość firmy lub ujemną wartość firmy) zalicza się w całości do przychodów lub kosztów finansowych.

Wyłączeniu podlegają również w całości:

-wzajemne należności oraz zobowiązania,

-przychody i koszty operacji gospodarczych dokonanych między jednostkami objętymi konsolidacją,

-zyski lub straty powstałe w wyniku operacji gospodarczych dokonanych między jednostkami objętymi konsolidacją,

–dywidendy naliczone lub wypłacone przez jednostki zależne jednostce dominującej i innym jednostkom objętym konsolidacją.

Jeżeli w ciągu roku obrotowego zbyto udziały w jednostce zależnej, to w skonsolidowanym rachunku zysków i strat wykazuje się:

-wyniki działalności osiągnięte przez tą jednostkę zależną do dnia zbycia udziałów przez jednostkę objętą konsolidacją,

-wynik ze zbycia udziałów jednostki zależnej, ustalony jako różnica między przychodem ze zbycia udziałów a odpowiadającą im częścią aktywów netto jednostki zależnej, skorygowana o nieodpisaną część wartości firmy lub ujemną wartość firmy, dotyczącą zbytych udziałów.

Udziały w kapitale własnym jednostek zależnych, należące do osób lub jednostek innych niż objęte konsolidacją, wykazuje się w odrębnej pozycji pasywów skonsolidowanego bilansu, po kapitałach własnych jako „Kapitały mniejszości”. Z kolei przypadające na inne osoby lub jednostki nieobjęte konsolidacją zyski lub straty wykazuje się w skonsolidowanym rachunku zysków i strat po pozycji „Wynik finansowy netto” jako „Zyski (straty) mniejszości”. Jeżeli straty jednostek zależnych przypadające na kapitały mniejszości przekraczają kwoty gwarantujące ich pokrycie, to ich nadwyżka podlega rozliczeniu z kapitałem własnym grupy kapitałowej.

Kolejna część artykułu: Sprawozdania finansowe jednostek powiązanych cz.2: Metoda konsolidacji proporcjonalnej

Na podstawie:
Ustawa o rachunkowości z 29 września 1994 r. – Rozdział 6